Natascha Göbel
bij Galerie van Slagmaat

Van vrijdag 5 mei tot en met zaterdag 10 juni 2017 exposeerde Annemarie Terlage (Castricum 1967; Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten, Den Haag).

In 2014 exposeerde Annemarie voor het eerst in de galerie met haar karakteristieke horizonnen met verlaten wegen, haven- en industriegebieden. Ze schildert alle overtollige zaken in beeld weg en vermijdt vakkundig de desolaatheid die in die contreien op de loer ligt. De lichtval speelt daarin een grote rol, ze houdt van ’s morgens heel vroeg of juist de avondschemering. Elk tijdstip heeft zijn eigen kleurpalet. Het levert nog steeds heerlijk werk op, omdat Annemarie de lege ruimte ziet als symbool voor vrijheid en de wegen voor haar synoniem zijn aan reizen, in je eentje het onbekende tegemoet.

2017: Haar thema is onveranderd, haar vakkennis en techniek zijn nog steeds jaloersmakend –adept van de klassieke school- maar tegenwoordig sluipt er soms een mens in haar werk. Statisch, als figurant, alsof de tijd is stilgezet. Annemarie wil iets laten zien van vóór die horizon. Niet tot in detail en vaak niet perfect –“dan wordt het saai”- zodat het mystiek blijft. Mooi!

Meesterlijk zijn haar ‘blokjes’, kleine schilderijtjes op dik multiplex, met landschapjes maar ook kostelijke huiselijke stillevens van bijvoorbeeld een gatenplant met vaaslamp of een bordspel, gefabriceerd met olieverf, acryl, beits, houtskool en dergelijke. Tikje retro, beetje weird.

Klik hier als je nog eens wil lezen hoe het er in 2014 voor stond met Annemarie & de galerie!

The deep understanding of things – 4 (80x150cm, acryl en epoxy op doek)

Blokje